Je hebt een account nodig om artikelen op je profiel op te slaan

Dat blijkt uit de resultaten van de Nursing poll 'Moet de hoofdverpleegkundige terug?', die onlangs op verpleeg.nl is gehouden. Aanleiding was de column van oud-verpleegkundige Adri van Beelen voor Arts and Auto, waarin hij pleit voor de terugkeer van de hoofdverpleegkundige. 536 mensen stemden op de poll. Daarvan zijn 95 kiezers (17,72 procent) die haar nog kennen van vroeger het met hem eens.

'Ze hadden de leiding over de afdeling, verdeelden alle taken, bezochten bezoekers, hadden overal de gaten in, de spin in het web van de afdeling. Een goede kon het team binden en een fijne sfeer scheppen", zegt een verpleegkundige op de Verpleeggroep op Facebook. Een collega vult aan: 'Iedereen had ontzag voor de hoofdverpleegkundige. Ze volgde wel een strikt patroon, maar je wist waar je stond. Zelfs de specialisten keken tegen haar op.'

Verpleegkundige en blogger Sandra vraagt ​​zich af: Moet een verpleegkundige met de toenemende uitdagingen in de zorg het bed uit om het overzicht te bewaren? 

Ruim 11 procent van de kiezers op de peiling (59 stemmen) die ooit met een hoofdverpleegkundige werkte, wil haar niet terug. 'De hoofdverpleegster die de wind eronder heeft, dat past niet meer in deze tijd. De verantwoordelijkheid om goede, zo veel mogelijk evidence-based verpleegkundige zorg te regisseren, moet worden gelegd bij iemand die daarvoor de juiste vaardigheden en opleiding heeft', reageert een verpleegkundig specialist-opleider. Ook Wilma Jackson, manager Leerhuis ETZ Tilburg en voormalig verpleegkundige, zou er nooit voor kiezen om terug te gaan naar dat verleden. "We hebben verpleegkundig leiderschap nodig!" twitterde ze in reactie op de column.

Voor verpleegkundigen die nog nooit met een hoofdverpleegkundige hebben gewerkt, maakt het niet uit: 191 kiezers willen haar terug, 191 liever niet. Uit de reacties op de peiling op Facebook kan worden afgeleid dat jonge verpleegkundigen niet altijd goed weten wat ze zich moeten voorstellen bij een hoofdverpleegkundige. "Zoiets als een EVF?" vraagt ​​iemand. 'Of zoals een STIP-dienst, die niet is opgedeeld in kamers en de hoofdlijnen bewaakt'?, vraagt ​​een ander. 'Meer een zorgcoördinator', antwoordt iemand. 'Maar ze zijn afgesneden.'

Wil je het thema verpleegkundig leiderschap verder uitdiepen, je eigen maken? Bestel dan het nieuwe boek 'Nursing Leadership', dat deze maand verschijnt bij Bohn Stafleu Van Loghum.

Fralali, bedankt voor je uitleg en reacties. Ik geloof dat het in Nederlandse ziekenhuizen gevaarlijk is geworden. Administratie? Is daar niet een afdeling "administratie" voor? Verder is er in Eindhoven iets met mijn man gebeurd. Hij had uitgezaaide kanker in zijn botten. Werd opgenomen omdat een medicijn slecht was voor zijn lever en helemaal van de kaart was. Iemand zette hem op het toilet en zei dat hij moest bellen. Hij deed het, maar er kwam niemand. Hij stond toen op en viel en bleef daar liggen totdat iemand kwam kijken. Hij was soldaat en heeft veel meegemaakt (landmijnen en contact) maar was voor niemand bang. Ik vond een doodsbange man die lag te rillen van angst voor een verpleegster. Maar ik ben geschokt door het feit dat bloedonderzoek en IV's niet langer deel uitmaken van de training. Geen wonder dat de 2 HBO-mensen in Portugal zijn ontslagen. Vingerverbanden, stomazorg, katheters, het inbrengen van een infuus, het maken van een ECG, de bloedsomloop in de OK en enkele eenvoudige steriele operaties horen er allemaal bij. Je zou een boek moeten schrijven omdat je beide vakken kent.

Dat de patiënten om 10.30 uur nog niet gewassen zijn, is tegenwoordig echt geen uitzondering meer en ik zie er geen kwaad in dat de familie een handje helpt. Ik zou er nog veel meer over kunnen zeggen, maar dat doe ik niet. In de afgelopen 36 jaar heb ik veel veranderingen gezien in ziekenhuizen en in de taken van de verpleegkundige. Sommige dingen zijn zeer onbevredigend, andere ten goede. Is dat niet met alles zo?

Wat betreft de opleiding. De ll verpleegkundigen zijn niet meer in dienst van de ziekenhuizen voor de basisopleiding. Er zijn alleen stagiaires die ook veel minder praktijkuren hebben dan vroeger in de bijscholing. Infuus, bloedonderzoek, etc. maken daarom geen deel meer uit van de reguliere training, soms een stukje theorie maar meestal geen praktijk. Dat leer je pas als je afgestudeerd bent. Tegenwoordig mogen veel handelingen alleen worden uitgevoerd na aanvullende training, zowel theorie als praktijk, en ook alleen door bepaalde functionarissen/spec. verpleegster.

Zoals gezegd is er in de afgelopen 20 jaar veel veranderd in het werk. Waar mensen vroeger ongeveer 10 dagen werden opgenomen voor bijvoorbeeld een galblaasoperatie, gebeurt dit nu in de dagbehandeling en dit geldt voor de meeste ingrepen. Ik werk op een chirurgische afdeling, gemiddeld zijn er ongeveer 60 geplande opnames per week. Ik weet niet of u zich kunt voorstellen hoeveel administratieve rompslomp dat met zich meebrengt. Dit gaat deels ten koste van de tijd die bijvoorbeeld aan basiszorg kan worden besteed.

Helaas wordt het beleid in ziekenhuizen steeds vaker bepaald door mensen zonder ervaring in de zorg en vaak met weinig affiniteit met het veld. Die denken dat het in een ziekenhuis kan worden gerund als een bedrijf, zelfs als bijvoorbeeld de petrochemische industrie. De verpleegkundigen van vandaag bestaan ​​grotendeels uit administratieve taken en het invullen van checklists. De overdreven veiligheidscultuur loopt uit de hand, creëert een schijnveiligheid en is deels alleen statistisch bruikbaar, maar brengt daadwerkelijk weinig extra veiligheid.

Tiggy, bedankt voor je verhaal. Ik zie veel ervaring in de zorg. Ik krijg het gevoel dat je geen idee meer hebt hoe het er tegenwoordig aan toe gaat in het Nederlandse (en Belgische denk ik). De meeste ziekenhuizen hebben tegenwoordig meerdere directeuren, een dubbeldik laag middenkader en steeds minder handen aan het bed, en anderzijds een grote neiging tot zelfsturende teams. Volgens mij hebben veel afdelingen daar helemaal geen baat bij, maar over het algemeen wordt ons weinig gevraagd en vaak is dat ook nog eens een bezuinigingsmaatregel. Zoals ik al eerder schreef, vind ik het heel belangrijk dat elke afdeling een soort contactpersoon/coördinator heeft voor de dagelijkse beslommeringen.

Vroeger had een ziekenhuis 3 directeuren. Ik medisch en ook een arts. II verpleegster en ook een verpleegster. III financieel dus een accountant. Hoe kunnen Head Sisters budgetmanagers worden? Of hoort dat ook bij de hbo-opleiding!

Vervolgens ging ik werken bij Monte da Palhagueira Nursing Home, een particulier verpleeghuis en Brits. We hebben 2 Nederlandse HBO verpleegkundigen. Ik heb alleen nachtdiensten van 10 uur gedraaid. Er moesten vier patiënten worden afgenomen voor bloed en ik had alle formulieren al ingevuld en had de naalden, spuiten en buisjes klaar. De vroege dienst was de Nederlandse HBO verpleegkundige die mij vroeg of ik haar bloedonderzoek wilde leren??? Theorie, maar geen praktijk. Omdat ze nogal eigenwijs naar mij keek toen ik 28 was versus iemand van 57, vertelde ik haar dat ik niet gekwalificeerd was (laat haar toch niet oefenen op mensen met slechte bloedvaten) en dat ze de hoofdverpleegkundige moest bellen en vragen of ze kon optreden . Beide HBO-medewerkers zijn ontslagen omdat ze onbevoegd waren. Dus bloed prikken en infusen inbrengen is slechts een deel van de training. In Portugal en ook in Afrika. Ik ben gestopt in 2015.

@Fralali, bedankt voor je reactie. Ik ben in 1972 begonnen in de VU en daarna de WG voor hartbewaking en daarna traumatologie of EHBO in de WG. Daarna voor 6 (1978-1984) jaar naar Afrika Rhodesië/Zimbabwe en daar geleerd dat bv cola zonder prikken opgelost met zouttabletten, diarree bij baby's en kleine kinderen stopt. Ook bv Mango op een decubituswond geneest sneller. Verhuisd naar Portugal (2000) en via de AWBZ in de zorg voor Nederlanders hier. Dat werd voor buiten Nederland afgeschaft, terwijl iedereen ervoor betaalt en toch via de AOW. Ook in het buitenland.

Sorry Tiggy, ik weet niet hoe lang het geleden is dat je zelf in de zorg hebt gewerkt. Ik werk al 36 jaar als verpleegkundige in een algemeen ziekenhuis. De voorbeelden die je aanhaalt zijn allemaal van heel lang geleden, toen de aard en complexiteit van het werk niet te vergelijken was met vandaag. Ik kan dat zeggen omdat ik die tijd heb meegemaakt. De handelingen die je in je laatste post noemt zijn tegenwoordig grotendeels voorbehouden handelingen die een speciale opleiding vergen en die geen onderdeel meer zijn van de algemene opleiding verpleegkunde. Deels terecht, deels misschien niet. Vroeger lag een patiënt die bijvoorbeeld een stoma kreeg een aantal weken in het ziekenhuis, nu gaat de patiënt na enkele dagen naar huis, wat een heel ander soort werk met zich meebrengt. De hoofdverpleegster zoals jij die kende (en ik vroeger ook) die met ijzeren hand viste, rende en regeerde, die in de meeste instellingen al jaren niet meer bestaat. Het zijn managers geworden die budgetten moeten bewaken en overheidsregels moeten uitwerken, noem maar op. Als ik naar mijn eigen afdeling kijk, is er op de afdeling nog wel een aanspreekpunt, die de dagelijkse leiding, planning en informatiebron voor mensen buiten de afdeling doet, maar het ziet ernaar uit dat dit in de toekomst gaat verdwijnen . Ik vind dat een slecht idee, maar we vragen hier niet naar onze mening.

@Eb Roken in de hal heb ik nog nooit meegemaakt en veel van mijn collega's stopten niet toen ze gingen trouwen en pas toen iemand een ernstige rugblessure kreeg. Maar hij kon werk krijgen op de polikliniek waar het werk niet zwaar is. Wordt er nog geleerd om bloed af te nemen en een infuus te plaatsen en bloedgassen in de lies te prikken? Tijdens de training of niet meer?

Ik moet lachen om de uitdrukking "verouderd"! Waarom iets veranderen dat goed werkt? Of is dat niet meer van deze tijd? Vergadercultuur is belachelijk in Nederland waar eindeloos gepraat wordt en er niets uitkomt. Je hebt een overleg met de hoofdverpleegkundige en collega's met een lastige patiënt om dit op te lossen. Zoals er eens een vrouw was die maagkanker had en ze had 2 stoma's en een grote wond die slecht genas. We hebben toen besloten om haar te helpen met 3 verpleegkundigen. Minder pijn en het ging sneller omdat het alleen niet kon omdat ze ook zwaar was. Maar dat was in overleg en niet met coaching en planning, gewoon logisch nadenken en toepassen. Ze was een geweldige vrouw die altijd met ons meedenkt en een optimistisch karakter had. Ik zal haar nooit vergeten.

Er moet een reden zijn dat dingen veranderen. Veel vpk's zaten vroeger al vrij vroeg 100 procent in de WAO. Vroeger werd er in de zaal gerookt. Vrouwen stopten met werken toen ze trouwden. Patiënten, cliënten namen alles voor zoete koek mee van een dame of heer op kantoor. Er is dus zoveel. Het is natuurlijk belangrijk dat u een contactpersoon heeft als u wordt opgenomen en dat er goed voor u wordt gezorgd. Nou, ik ga snel beginnen met het helpen van de mensen die wachten op de zorg om te wassen. Goedendag!

kom bij Tilly, de naam is misschien niet van deze tijd, maar de functie is

Ja, de tijden zijn inderdaad veranderd. Sommige dingen zijn beter, andere slechter. Persoonlijk vind ik het niet erg om familie te wassen. Uiteindelijk kun je dan de tijd nemen in plaats van de snelle wasbeurt van de vpk, die zes patiënten in twee uur moet wassen. En persoonlijker. Maar een vaardig oog en oor tijdens de ADL is belangrijk. Dus geen Afrikaanse omstandigheden hier hoop ik in de toekomst

Bedankt Eb voor je reactie. Maar sorry, ik heb in 2 uur alleen een kamer met 6 patiënten gedaan. Wassen gebeurde toen nog met water en zeep en niet met washandjes geïmpregneerd met chemicaliën. Dus is het normaal dat een familielid zich wast? Ik vroeg het omdat ik zelf verpleegster ben.

Om 10.30 uur is niet zo'n groot probleem, immers niet iedereen kan om 9 uur tegelijk. Maar als het helemaal niet gaat gebeuren omdat niemand er voor is, is dat een probleem. Zeker als de patiënt dit helemaal niet kan.

Waarom worden er tegenwoordig steeds Engelse woorden gebruikt bij de VAK Verpleegkunde? Coachen van bijv. Alsof verpleegkunde een voetbalteam is! Een hoofdverpleegkundige begeleidde de bezoeken, samen met een verpleegkundige uit die kamer zodat ook zij informatie kregen. Ook was zij het aanspreekpunt voor familie en artsen. Dat kan als verpleegkundige in een groot ziekenhuis niet, want dan moet alles weer in computerlijsten worden ingevuld en niemand weet waar het over gaat. Je kunt niet iedereen weten wat een hoofdverpleegkundige kan omdat ze de tijd en het overzicht heeft die je in theorie nooit kunt leren, maar alleen in parktijd met veel ervaring. Verpleegkundigen moeten zich concentreren op hun taak en het wordt een rommeltje als ze bijvoorbeeld ook met familie praten. Ik heb dit meegemaakt toen mijn man acuut werd opgenomen in Eindhoven en ik om de Hoofdzuster vroeg en verbaasd was dat deze niet meer bestond (was toen 13 jaar weg uit Nederland). En de coach was bezig... met de computer.... .! De afdeling was half leeg... voor mij was het erg stil. Sommigen werken parttime of hebben vrije dagen of zijn in andere diensten. De hoofdverpleegkundige werkt altijd overdag en het subhoofd draait ook weekenddiensten. Als je een verpleegster spreekt, is ze er de volgende dag niet omdat ... vrije dagen ... of een andere dienst ... dus je moet wachten tot ze terug is. Zo werkt informatie niet! Oh en hoe vind je het dat ik in 2013 mijn eigen man om 10:30 uur heb gewassen en geschoren omdat er geen tijd voor was? Ik dacht echt dat ik in een derde wereld was. Te veel koks in de keuken?

Ik vind dit echt een gok. Alles rondom de ziekenhuiszorg is zo veranderd. Er is nu zoveel tijd nodig voor aansturing en afstemming. En dan ook nog een bezoekje voor alle patiënten! Kun je het zien?

Je moet eerst onderzoeken of er draagvlak is voor de "oude hoofdverpleegkundige" Vind dat erg teleurstellend…

Leuke discussie, terug naar het oude kan nooit, maar een nieuwe vorm is zeker de moeite waard om over na te denken. Vroeger waren er superhoofdzussen, maar ook twijgjes en alles daartussenin. Zullen we eerst samen bepalen wat we missen, wat we nodig hebben?

Hoofdverpleegkundigen wisten alles, ze hadden respect van verpleegkundigen, leerling-verpleegkundigen en de artsen. Nabestaanden konden altijd bij haar terecht voor informatie en maakten van een afdeling een geheel. En met personeelstekort door ziekte, stropen ook zij de mouwen op en hielpen bij het opmaken van bedden en het wassen van patiënten. Ze draaiden alleen dagdiensten, maar 's avonds en 's nachts waren er ook hoofdverpleegkundigen, maar die liepen het hele ziekenhuis door en sprongen zo nodig bij. Ze waren meestal ouder dan 40 jaar en ze waren streng maar rechtvaardig. Veel kennis en veel ervaring en veel menselijkheid. Ze hebben het allemaal meegemaakt en hebben een zesde zintuig voor hun verpleegsters als er iets mis was. Jaren later kan ik me Head Sisters nog herinneren en die herinneringen zijn erg goed.

Ik denk dat er in een ziekenhuis een duidelijke taak is voor een vast aanspreekpunt per afdeling. Ik denk niet dat het van deze tijd is dat je die hoofdverpleegster belt. Een beetje coördinatie en planning is nodig, vooral met het oog op bedbezetting en steeds kortere ziekenhuisopnames. Men kan niet verwachten dat verpleegkundigen dit doen naast de veelheid aan taken op een dag.

Mijn mening is dat iemand die coördineert overzicht heeft en goed coacht. Geen baasverklaring, we doen het allemaal WAAR duidelijkheid bovenaan staat. Hoi

De hoofdverpleegster was een rolmodel dat nu erg wordt gemist.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.

Bohn Stafleu van Loghum Walmolen 1, 3994 DL Houten Postbus 246, 3990 GA Houten

Neem contact op

Schrijf je in voor de nieuwsbrief