De Vereniging van gemeenschaps- en boseigenaren Solothurn-Lebern-Wasseramt vierde haar verjaardag op kleine schaal, in lijn met corona.Zijn werk is belangrijker dan ooit, zegt president André Hess.Maandag 2 december 1996: Op deze dag werd de gemeenschaps- en boseigenarenvereniging Solothurn-Lebern-Wasseramt opgericht.Het was "een lange zwangerschap" tot de geboorte, legde Christoph Oetterli uit tijdens de viering van het 25-jarig jubileum.Oetterli was de eerste voorzitter van BW SoLeWa en heeft de moeite genomen om de geschiedenis van de vereniging samen te vatten.Volgens de statuten streeft BW SoLeWa meerdere doelen na.Een van de belangrijkste is zeker de samenwerking en uitwisseling van ervaringen tussen de gemeenschap en boseigenaren in de drie districten.Ook ondersteunt de vereniging enerzijds de gemeenschap bij het vervullen van hun taken en anderzijds de boseigenaren bij het behartigen van hun gemeenschappelijke belangen.Een ander onderwerp is het voorlichten van het publiek over de taken en het belang van civiele gemeenschappen en bosbeheer.“We werken aan de basis”, legt André Hess (voorzitter BW SoLeWa) uit.De boseigenaren zouden allemaal met soortgelijke problemen te maken krijgen.“Het werk in het bos kampt al jaren met een tekort.Tegelijkertijd neemt de druk vanuit de hedendaagse vrijetijdsmaatschappij toe.”De belangrijkste zorg van de burgerlijke parochies van vandaag is om te blijven overleven.Het risico bestaat dat de kerncompetenties van de burgerlijke parochies - vooral de zorg voor het bos - bij een fusie verworden tot een van de vele taken binnen de gemeenschap en zo een bijzaak worden.Halverwege de jaren negentig was er in het kanton Solothurn één bosbeheervereniging per district.Hierin waren de grote boseigenaren - voornamelijk civiele gemeenschappen - georganiseerd.Om een ​​sterkere stem te krijgen, wilden de tien verenigingen fuseren tot drie nieuwe organisaties.In het bovenste deel van het kanton lukte dat maar gedeeltelijk.Solothurn, Lebern en het waterschap fuseerden, de Bucheggberg bleef alleen.Tegelijkertijd trad op 1 januari 1996 de nieuwe Boswet in werking en waren er ook wijzigingen op kantonaal niveau.In 1997, na een volledige herziening van de statuten, werd de Vereniging van Burgergemeenschappen van het kanton Solothurn omgedoopt tot de Vereniging van Burgergemeenschappen en de Vereniging van Boseigenaren van het kanton Solothurn BWSo.Dit verklaart ook waarom de nieuwe vereniging in het bovenste deel van het kanton zichzelf al in 1996 de nieuwe naam van de Vereniging van Burgers en Boseigenaren gaf.(rm)Tegenwoordig hecht BW SoLeWa daarom steeds meer waarde aan evenementen die de onderlinge uitwisseling stimuleren.Elk jaar wordt onder een rode draad gezet.De verenigingsevenementen zijn dan gebaseerd op dit onderwerp.Het ene jaar ging het bijvoorbeeld over “rooten”.Dit was gericht op zowel de boseigenaren als de civiele gemeenschappen.Een ander leidmotief was het «powerplace forest», het thema dat toen een bijzondere show werd op de herfstfair in Solothurn (Heso).Overigens heeft BW SoLeWa niet alleen goede tijden gekend.Ongeveer tien jaar na de oprichting en na het aftreden van een groot deel van het toenmalige bestuur waren er grote inspanningen nodig om de vereniging te reorganiseren.Overigens heeft Hess er alle vertrouwen in dat dergelijke crises tot het verleden zullen behoren.Steeds meer mensen zouden vandaag weer genaturaliseerd worden.Dit toont aan dat maatschappelijke gemeenschappen belangrijk blijven.Gemeenschappen zoals een burgerlijke parochie, maar ook het bos, zijn voor veel mensen in de regio synoniem met thuis.